O Fassbinder φτιάχνει, εδώ, μια ταινία για την σύγχρονη του τρομοκρατία και την ιδεολογική της βάση στην Δυτική Γερμανία του τέλους τον ‘70s. Και αναφερόμενος στην τρίτη γενιά επαναστατών, που έπεται εκείνης των ιδεαλιστών του ’68 και των σκληροπυρηνικών της ομάδας Baader-Meinhoff, μοιάζει να ψάχνει απεγνωσμένα την πολιτική πίσω από την δράση, βρίσκοντας, όμως, μόνο πιόνια ενός συστήματος που μοιάζει στις μέρες του να θρέφει το ίδιο την τρομοκρατία ως μέσο αναγκαίας επιβολής μέτρων προς ενίσχυση του καπιταλισμού. Ενός καπιταλισμού που χωρίς την τρομοκρατία ,ως αόρατο εχθρό, θα έμοιαζε έρμαιο των συντηρητικών του επιλογών για την πάσης φύσεως εθνική ασφάλεια και σωτηρία.
