Πόλεμος των έξι ημερών όπου στα κατάστιχα της ιστορίας η ημέρα στην Παλαιστίνη διαρκεί δέκα χρόνια και άρα το άθροισμα βγάζει 60 χρόνια πόλεμο στην τραγική Μέση ανατολή.
Βλέποντας τα κτήρια να πέφτουν από τις βόμβες, τις ρουκέτες να σκίζουν μεγαλοπρεπώς τον σκοτεινό ουρανό για να σκορπίσουν θάνατο, τους πάνοπλους στρατιώτες και τα παιδιά με τις σφεντόνες από την άλλη μεριά, ο Hamlet πήρε ένα backpack στον ώμο του και περιπλανήθηκε στα σοκάκια της παλαιστινιακής τέχνης και στα λημέρια των Παλαιστίνιων καλλιτεχνών.
Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι στον πολύπαθο αυτό λαό.
Ο Hamlet ανακάλυψε πάθος στους πίνακες τους. Πάθος για την τραγωδία που ζει ο λαός τους, μορφές πεταμένες στον μουσαμά τους, χρώματα στα μούτρα ενός δυτικού κόσμου που παρ΄ όλο την μιζέρια του κορωνοϊού του ζει στην ευδαιμονία του καλοκαιριού που έρχεται. Με ράθυμες κινήσεις βγάζει κάτι νυσταγμένα, νερόβραστα ψηφίσματα γεμάτα λύπη για την αιματοχυσία σ’ αυτή την γωνιά του πλανήτη που η πληγή του χαίνει εδώ και 6 δεκαετίες.
Ακολουθήστε τον Hamlet και κάντε και σεις μια βόλτα μέσα από τις εικόνες του, είτε είστε σε κάποιο καφέ με ένα freddo μπροστά σας και σε απόσταση ασφαλείας δύο μέτρων από το επόμενο τραπεζάκι, είτε σε κάποια παραλία πασπαλισμένοι με αντηλιακό να προφυλάσσει με συντελεστή 42 το απαλό σας δέρμα σκεφτείτε και θαυμάστε τους καλλιτέχνες που (χωρίς αποστάσεις ασφαλείας) πολεμούν με ένα χρωστήρα στο χέρι.
Ν.Θ.Κ.
