Αυτό είναι ένα σοβαρό γεγονός και του αξίζει προσοχή και ενδιαφέρον από τους ανθρώπους του θεάτρου. Ένα θεατρολογικό συνέδριο στον εμβληματικό μέλλοντα χρόνο του Μαρτίου 2021. Διοργάνωση: Ελληνική Ένωση κριτικών θεάτρου.
Δεν θυμάμαι κάτι ανάλογο, εκτός από μία πρόσφατη διοργάνωση του θεατρολογικού τμήματος του πανεπιστημίου του Ναυπλίου (Μάιος 2017) και ένα συνέδριο του Διεθνούς ινστιτούτου θεάτρου τουλάχιστον 30 χρόνια πριν.
Αλλά αν ξεκινήσουμε από την αρχή του 21ου αιώνα και μετά (το πριν έχει περάσει στην προϊστορία πια), έχουμε διανύσει μία και πλέον εικοσαετία θεατρικής εμπειρίας και σκηνικής πρακτικής όπου η ρήση του Μπέκετ «προσπαθούμε ξανά και ξανά για να αποτύχουμε καλλίτερα» λάμπει σε όλο της το μεγαλείο στο θεατρικό μας σύμπαν. Θεατρικά «ρεύματα» και μόδες ρίχθηκαν φίρδην- μίγδην στο έτσι και αλλιώς άναρχο θεατρικό μας τοπίο, διεκδικώντας (και κομπάζοντας) πρωτοπορία και δημιουργώντας μάλλον σύγχυση παρά πλουραλισμό, γνώση και θεατρική εμπειρία. Είναι καιρός λοιπόν να κάτσουμε και να τα πούμε. Ένα συνέδριο όπου θα ακουστούν πράγματα από μορφωμένους (λιγότερο η περισσότερο) περί τα θεατρικά τεκταινόμενα- παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα- είναι αν όχι απαραίτητο (σε εποχές χρόνιας κρίσης) τουλάχιστον χρήσιμο και ενδιαφέρον.
Το ενδιαφέρον για τους παροικούντες την θεατρική Ιερουσαλήμ κορυφώνεται πριν ακόμη τελειώσουμε την ανάγνωση του γενικού τίτλου. Ειλικρινής, υπαινικτικός και σημαίνον :
Θέατρο και παραστατικές τέχνες τον 21ο αιώνα: Η αγωνία και ο αγώνας του επαναπροσδιορισμού
Ποιος να φέρει αντίρρηση. Διαβάζοντας τους επί μέρους θεματικούς άξονες διαλύεται κάθε αμφιβολία.
(παραθέτω αυτούσιο από το blog του Σάββα Πατσαλίδη https://savaspatsalidis.blogspot.com/)
Αισθητική:
• Μετά το μεταδραματικό, τι; / Παραστάσεις/επιτελέσεις στον ψηφιακό κόσμο/ Ο ρόλος της δραματουργίας στο σύγχρονο θέατρο (ελληνικό και ξένο) / Ο νέος ρόλος του σκηνοθέτη (και χορογράφου)/ Υβριδικά (χορό) θεατρικά εγχειρήματα / Διαπολιτισμικότητα/Ανακύκλωση/ Πρωτοτυπία/ Πρωτοπορία
Κοινό:
• Από το μοντέρνο κοινό στο μετα-μοντέρνο και στο μετα-ουμανιστικό / Σύγχρονες θεωρίες πρόσληψης/ Νέες φόρμες (επιτελέσεις) συλλογικότητας, συμμετοχής, διάδρασης, παρουσίας (εδώ και τώρα) / Κοινό/κοινά (public/publics)
Κριτική:
Καλλιτεχνική δημιουργία και κριτικός λόγος/ Κριτική και ψηφιακός κόσμος/Νέες αντιλήψεις περί κριτικής/Όλα επιτρέπονται (;)—anything goes?
Οικονομία/Πολιτική:
• Νέες οικονομίες/νέες θεατρικές (επιτελεστικές/performative) οικολογίες / Πολιτιστική πολιτική: πώς επηρεάζει το ίδιο το θεατρικό φαινόμενο, προτάσεις για το μέλλον/ Ιδιωτικά ιδρύματα-Ελεύθερο θέατρο/ Η θέση της θεατρικής έρευνας (και πρακτικής) στο σύγχρονο τοπίο της οικονομικής δυσπραγίας και της ελλιπούς στήριξης από την πολιτεία
Τον Μάρτιο λοιπόν αδελφοί μου, τον Μάρτιο (κατά το τσεχωφικό «στη Μόσχα αδελφές μου, στη Μόσχα» μια που ο Μάρτιος φαντάζει σαν ουτοπία) 5, 6, και 7, στην πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου.
Δεν μένει τίποτα άλλο από το να κάνουμε ένα διάλειμμα από τις ισχνές εργασιακές μας ενασχολήσεις, διαμαρτυρίες και διεκδικήσεις επιδομάτων και να δηλώσουμε παρόν. Παρ΄όλο ότι είναι βαθιά ριζωμένη στο γονίδιο μας η παντογνωσία… κάτι θα μάθουμε.
